Bukittingi rondtripje

Precies om 9 uur staat Raffels voor de deur met onze privat car. Tot onze verbazing zit hij zelf achter het stuur. Zijn verklaring is dat zijn gids niet op is komen dagen. En wij wilden per se iemand die goed Engels spreekt. Dus hij had besloten om ons zelf te rijden. De dag is een combinatie van leuke interessante bezoekers maar ik zaken die wat tegenvallen. Het hele proces van rijst in het veld is erg leuk. Van planten tot irrigatie oogsten, drogen en de korrels eruit slaan en tot slot de vliesjes eruit slingeren. De arbeiders in het veld vinden het elk en willen Martin wel in dienst nemen. We zien allerlei vruchten en planten groeien. We gaan naar de koffiefabirek. Omdat het zaterdag is, zijn er geen arbeiders aan het werk. Wel kunnen we verschillende soorten proeven en ook allerlei koekjes en snoepjes. We zien ergens anders hoe ze de kroepoek maken. Er zijn ontelbare soorten in allerlei kleuren en vormen. Wel lopen door een mooi
Mingkabau dorpje en struin brutaal een keuken binnen. Daar zijn twee vrouwen gigantische hoeveelheden eten aan het maken. Met handen, voeten en een paar woorden Indonesisch kom ik erachter dat het voor de markt is. Het is beef rendang, dat eet ik dus niet meer. Sambal goreng en iets met groente. De huizen zien we niet echt van binnen. Het valt ons op dat dit deel van Sumatra welvarender lijkt dan het noorden. Volgens Raffels is dat niet zo. Maar de er zijn in verhouding veel meer stenen huizen en de huizen zijn ook groter. Ook de winkels zijn luxer en meer westers georiënteerd. Raffels legt uit dat een belangrijk verschil is dat het in deze regio niet toegestaan is je land te verkopen. Je mag hooguit 75% verpachten voor bepaalde doeleinden zoals een bruidsschat of het helpen van een familielid. Dan kan je later altijd je land terugkrijgen. In het noorden is alles verkocht aan compagnies. Hier ook geen oliepalmplantages maar afwisselende begroeiing en landbouw, prachtige sawa's . Een mooie scenery. Het paleis van de koning is van buiten bijval helemaal klaar en ziet er prachtig uit. Vier jaar gelden is het oorspronkelijke gebouw afgebrand. Daarom zijn ze nu een nieuwe aan het bouwen. Het meer valt tegen, erg vervuilt. Het weef dorpje en het z
Verdorie zijn ook niet echt spannend. Een paar souvenierswinkels en verder niets. De handwerkslieden zijnallemaal al gestopt met werken. Ik koop nog wel een mooi zilver broche in de vorm van een salamander. Om ha
F zes staan we weer voor het hotel. Het is een welbestede dag, maar niet spectaculair.